Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
confugere =se refugiaron... lang. Latino INDICATIVO Pretérito perfecto 3 pers. plur.
confugere = refugiar Verbo attivo INDICATIVO Pretérito perfecto
confugere = refugiar Verbo attivo INFINITIVO Presente
(Detalles abajo)

más...

- Conjugación completa di confugere confugere = confugere: Verbo attivo INDICATIVO Pretérito perfecto
INDICATIVO significado
Pretérito perfecto
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Yo me refugié
Tu te refugiaste
El/Ella/Eso se refugió
Nosotros nos refugiamos
Vosotros os refugiasteis
Ellos/Ellas/Esos se refugiaron
INDICATIVO significado
Pretérito perfecto
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Yo me he refugiado
Tu te has refugiado
El/Ella/Eso se ha refugiado
Nosotros nos hemos refugiado
Vosotros os habéis refugiado
Ellos/Ellas/Esos se han refugiado
INDICATIVO significado
Pretérito anterior
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Yo me hube refugiado
Tu te hubiste refugiado
El/Ella/Eso se hubo refugiado
Nosotros nos hubimos refugiado
Vosotros os hubisteis refugiado
Ellos/Ellas/Esos se hubieron refugiado
significado
Presente
confugĕrerefugiarse
significado
Presente
confugĕrerefugiarse
Conjugación de: confugio, confugis, confugi, , confugiturŭm, confugĕre
conjugación: 3 - intransitivo - attiva
(Ita) = rifugiarsi, intr.,
  
(eng) = flee to,    have recourse to,   

(esp) = refugiarse,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego confugio
tu confugis
ille confugit
nos confugīmus
vos confugītis
illi confugiunt
Yo me refugío
Tu te refugías
El/Ella/Eso se refugía
Nosotros nos refugiamos
Vosotros os refugiáis
Ellos/Ellas/Esos se refugían
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego confugiēbam
tu confugiēbas
ille confugiēbat
nos confugiebāmus
vos confugiebātis
illi confugiēbant
Yo me refugiaba
Tu te refugiabas
El/Ella/Eso se refugiaba
Nosotros nos refugiabamos
Vosotros os refugiabais
Ellos/Ellas/Esos se refugiaban
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Yo me refugié
Tu te refugiaste
El/Ella/Eso se refugió
Nosotros nos refugiamos
Vosotros os refugiasteis
Ellos/Ellas/Esos se refugiaron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Yo me he refugiado
Tu te has refugiado
El/Ella/Eso se ha refugiado
Nosotros nos hemos refugiado
Vosotros os habéis refugiado
Ellos/Ellas/Esos se han refugiado
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego confugĕram
tu confugĕras
ille confugĕrat
nos confugerāmus
vos confugerātis
illi confugĕrant
Yo me había refugiado
Tu te habías refugiado
El/Ella/Eso se había refugiado
Nosotros nos habíamos refugiado
Vosotros os habíais refugiado
Ellos/Ellas/Esos se habían refugiado
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Yo me hube refugiado
Tu te hubiste refugiado
El/Ella/Eso se hubo refugiado
Nosotros nos hubimos refugiado
Vosotros os hubisteis refugiado
Ellos/Ellas/Esos se hubieron refugiado
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego confugĕram
tu confugĕras
ille confugĕrat
nos confugerāmus
vos confugerātis
illi confugĕrant
Yo me había refugiado
Tu te habías refugiado
El/Ella/Eso se había refugiado
Nosotros nos habíamos refugiado
Vosotros os habíais refugiado
Ellos/Ellas/Esos se habían refugiado
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego confugiam
tu confugies
ille confugiet
nos confugiēmus
vos confugiētis
illi confugient
Yo me refugiaré
Tu te refugiaras
El/Ella/Eso se refugiará
Nosotros nos refugiaremos
Vosotros os refugiareis
Ellos/Ellas/Esos se refugiarán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego confugĕro
tu confugĕris
ille confugĕrit
nos confugerĭmus
vos confugerĭtis
illi confugĕrint
Yo me habré refugiado
Tu te habrás refugiado
El/Ella/Eso se habrá refugiado
Nosotros nos habremos refugiado
Vosotros os habréis refugiado
Ellos/Ellas/Esos se habrán refugiado
SUBJUNTIVE
Presente
ego confugiam
tu confugias
ille confugiat
nos confugiāmus
vos confugiātis
illi confugiant
Yo me refugíe
Tu te refugíes
El/Ella/Eso se refugíe
Nosotros nos refugiemos
Vosotros os refugiéis
Ellos/Ellas/Esos se refugíen
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego confugĕrem
tu confugĕres
ille confugĕret
nos confugerēmus
vos confugerētis
illi confugĕrent
Yo me refugiara
Tu te refugiaras
El/Ella/Eso se refugiara
Nosotros nos refugiáramos
Vosotros os refugiarais
Ellos/Ellas/Esos se refugiaran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego confugĕrim
tu confugĕris
ille confugĕrit
nos confugerĭmus
vos confugerĭtis
illi confug;ĕrint
Yo me haya refugiado
Tu te hayas refugiado
El/Ella/Eso se haya refugiado
Nosotros nos hayamos refugiado
Vosotros os hayáis refugiado
Ellos/Ellas/Esos se hayan refugiado
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego confugissem
tu confugisses
ille confugisset
nos confugissēmus
vos confugissētis
illi confugissent
Yo me hubiera refugiado
Tu te hubieras refugiado
El/Ella/Eso se hubiera refugiado
Nosotros nos hubiéramos refugiado
Vosotros os hubierais refugiado
Ellos/Ellas/Esos se hubieran refugiado
POTENTIAL
Presente
ego confugĕrem
tu confugĕres
ille confugĕret
nos confugerēmus
vos confugerētis
illi confugĕrent
Yo me refugiaría
Tu te refugiarías
El/Ella/Eso se refugiaría
Nosotros nos refugiaríamos
Vosotros os refugiaríais
Ellos/Ellas/Esos se refugiarían
POTENTIAL
Pasado
ego confugissem
tu confugisses
ille confugisset
nos confugissēmus
vos confugissētis
illi confugissent
Yo me habría refugiado
Tu te habrías refugiado
El/Ella/Eso se habría refugiado
Nosotros nos habríamos refugiado
Vosotros os habríais refugiado
Ellos/Ellas/Esos se habrían refugiado
IMPERATIVO 
Presente
confuge
confugite
Futuro
confugito
confugito
confugitote
confugiunto
refugia
refugiad

ve a refugiar
vaya a refugiar
id a refugiar
vayan a refugiar
INFINITIVO  
Presente
confugĕrerefugiarse
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
confugissehaberse refugiado
INFINITIVO  
Futuro
, confugitururum esse, , confugitururam esse, , confugitururum esse, , confugitururos esse, , confugitururas esse, , confugiturura esseir a refugiar
GERUNDIO
confugiendi, confugiendo, confugiendum, confugiendo...de refugiar
a refugiar
para refugiar
por refugiar
SUPINO
, confugiturŭmrefugiar
PARTICIPLE significado
Presenteque se refugía
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.confugiens
Gen.confugientis
Dat.confugienti
Acc.confugientem
Voc.confugiens
Abl.confugiente, confugienti...
confugientes
confugientium
confugientibus
confugientes
confugientes
confugientibus
Feminina 
Nom.confugiens
Gen.confugientis
Dat.confugienti
Acc.confugientem
Voc.confugiens
Abl.confugiente, confugienti...
confugientes
confugientium
confugientibus
confugientes
confugientes
confugientibus
Neutro 
Nom.confugiens
Gen.confugientis
Dat.confugienti
Acc.confugiens
Voc.confugiens
Abl.confugiente, confugienti...
confugientia
confugientium
confugientibus
confugientia
confugientia
confugientibus
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de refugiar
Masculino 
SingolarePlurale
Nom., confugitururus
Gen., confugitururi
Dat., confugitururo
Acc., confugitururum
Voc., confugiturure
Abl., confugitururo
, confugitururi
, confugitururorum
, confugitururis
, confugitururos
, confugitururi
, confugitururis
Feminina 
Nom., confugiturura
Gen., confugitururae
Dat., confugitururae
Acc., confugitururam
Voc., confugiturura
Abl., confugiturura
, confugitururae
, confugitururarum
, confugitururis
, confugitururas
, confugitururae
, confugitururis
Neutro 
Nom., confugitururum
Gen., confugitururi
Dat., confugitururo
Acc., confugitururum
Voc., confugitururum
Abl., confugitururo
, confugiturura
, confugitururorum
, confugitururis
, confugiturura
, confugiturura
, confugitururis
Conjugación de: confugitur, confugiebatur, , - ,
conjugación: 3 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = rifugiarsi, intr.,
  
(eng) = flee to,    have recourse to,   

(esp) = refugiarse,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
confugitur
se refugía
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
confugiebatur
se refugiaba
INDICATIVO
Futuro imperfecto
confugietur
se refugiará
SUBJUNTIVE
Presente
confugiatur
se refugíe
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
confugeretur
se refugiara
POTENTIAL
Presente
confugeretur
se refugiaría
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021